Of het nu gaat om geheugenklachten, de verwerking van een levensbedreigende ziekte of de emoties rondom chronisch ziek zijn, Jolanda biedt de begeleiding die nodig is. “Het mooiste aan mijn werk is het moment dat je iemand daadwerkelijk verder helpt”, vertelt ze.
Jolanda werkt zowel voor de Neuropsychologie als voor de Medische Psychologie. In haar rol binnen de Neuropsychologie onderzoekt ze vooral patiënten met geheugenklachten. “Vaak is dit een teken van dementie, maar het kan ook andere oorzaken hebben, zoals een depressie of burn-out”, legt ze uit. “Ik begin altijd met een intakegesprek, gevolgd door een neuropsychologisch onderzoek om te kijken of de klachten passen bij dementie en zo ja, welke type dementie. Als het dementie blijkt te zijn, kan ik de patiënt en familie gericht advies kan geven hoe hiermee om te gaan.”
De mens achter de ziekte
Daarnaast werkt Jolanda met patiënten die worstelen met chronische of levensbedreigende ziektes. Deze patiënten komen via hun specialist bij haar terecht, met klachten van angst, somberheid of rouw. “Zeker na een intensieve behandelingsperiode kan het een uitdaging zijn om met de psychische gevolgen van de ziekte om te gaan. Vaak krijgen patiënten pas later door wat ze psychisch hebben doorgemaakt, doordat ze in de overlevingsstand stonden”, vertelt ze. “Het is belangrijk om hen gerust te stellen dat wat ze voelen heel normaal is. Ik help ze te leren omgaan met hun emoties en de gevolgen van hun ziekte. Wat me altijd blijft verbazen is de enorme veerkracht van mensen, ondanks de enorm verdrietige periodes die ze doormaken.”
Mensen helpen met hun psychische uitdagingen geeft veel voldoening
Afwisseling en persoonlijk contact
Wat Jolanda’s werk zo leuk maakt, is de enorme afwisseling. “Het is een veelzijdige baan”, zegt ze. “Ik heb gesprekken met patiënten, werk samen met specialisten, doe onderzoek en denk mee over beleidsvraagstukken. Die variëteit vind ik heerlijk.” Bovendien is het niet alleen maar werken achter een bureau. “We worden als psychologen ook ingeschakeld op de verpleegafdelingen. We gaan dan naar de patiënt toe en zitten bij hen aan het bed. Hier zie je mensen in hun meest kwetsbare toestand. Als je dan kan bijdragen aan het vergroten van iemands draagkracht, geeft dat veel voldoening.”
Zelfzorg en natuur voor balans
Naast de afwisseling van haar werk, is Jolanda ook te spreken over de fijne werksfeer in Reinier de Graaf. “De sfeer in het ziekenhuis is heel prettig en de werkomgeving is modern.” Ook vindt ze het belangrijk om haar eigen mentale balans te bewaren, zeker in een vak waar je dagelijks met leed van mensen te maken hebt. “In mijn vrije tijd zoek ik vaak de natuur op, het helpt me om even tot mezelf te komen en mezelf op te laden. Ook in mijn werk probeer ik natuur te integreren door met patiënten tijdens een wandeling te praten. De natuur heeft veel helende kracht.”
