Inke Hoebert, psycholoog in opleiding tot GZ-psycholoog

Een lange opname, een zware medische behandeling of horen dat je erg ziek bent. Dit kan zorgen voor psychische klachten bij patiënten. Op de afdeling Medische psychologie kunnen we hen dan een psychologische behandeling bieden.

Inke Hoebert werkt als psycholoog in opleiding tot GZ-psycholoog op deze afdeling en vertelt over haar waardevolle baan.

Hoe lang werk je al voor het ziekenhuis en hoe ben je hier terecht gekomen?

“Tijdens mijn studie heb ik de master Medische Psychologie gevolgd. In het laatste jaar heb ik stage gelopen in het Reinier de Graaf ziekenhuis en daarna ben ik hier blijven werken als basispsycholoog. Sinds januari 2023 ben ik in opleiding tot gezondheidszorgpsycholoog.”

Wat is je rol binnen het ziekenhuis?

“Medisch specialisten kunnen patiënten met psychische problematiek naar ons verwijzen. Wij richten ons op de psychologische of emotionele klachten die te maken hebben met de fysieke ziekte of de behandeling van een patiënt. Alle ziekten die een grote impact op de kwaliteit van leven hebben, kunnen ook een psychische last met zich meebrengen. We krijgen bijvoorbeeld veel verwijzingen vanuit de afdeling Oncologie, maar we zien ook mensen die een blijvende beperking hebben na een CVA, een beroerte. Of patiënten die een hele heftige ingreep, bevalling of operatie hebben meegemaakt. In zo’n geval kunnen mensen moeite hebben met het verwerken hiervan en dan kunnen wij daar een behandeling voor bieden. Daarnaast zijn er kind- en jeugdpsychologen in onze vakgroep die zich richten op de verwijzingen vanuit de kindergeneeskunde.”

“We behandelen psychologische klachten poliklinisch op afspraak. Maar we komen ook aan bed bij patiënten om direct psychische steun te bieden. Bijvoorbeeld bij mensen die langdurig opgenomen zijn, angstig zijn voor een bepaalde ingreep of veel pijn hebben. Daarnaast doen we neuropsychologisch onderzoek. Daarmee brengen we het cognitief functioneren van mensen in kaart, dus kijken we naar het functioneren van de hersenen. Dat doen we bijvoorbeeld bij patiënten die een CVA hebben gehad, wanneer we vermoeden dat iemand dementie heeft of bij patiënten die traumatisch hersenletsel hebben opgelopen.”

“Het mooie aan ons werk is dat wij tijd hebben om met de patiënt te praten en iemand echt te leren kennen. Dat maakt het heel dankbaar en waardevol werk.”

Hoe ziet een behandeling eruit?

“Een behandeling begint met een intakegesprek. Dan verkennen we waar iemand last van heeft, waaraan dat gerelateerd is en wat de omstandigheden zijn. Ieder mens is anders dus hebben we ook aandacht voor zijn of haar persoonlijkheid. Als dat allemaal eenmaal helder is, kunnen we (elementen van) verschillende therapieën inzetten. Hierbij voeren we veel gesprekken of delen we oefeningen die iemand thuis kan doen. Bijvoorbeeld om iemand bewuster te maken van de invloed van zijn of haar gedachten of om iemand te leren ontspannen door ontspannings- of mindfulness-oefeningen.”

Waarom is juist jouw werk belangrijk?

“Een fysieke ziekte heeft effect op de mentale gezondheid van patiënten. Andersom zien we ook dat psychologische klachten soms een effect kunnen hebben op het ziekteverloop en de uitkomst van de medische behandeling. Mensen met psychologische klachten kunnen bijvoorbeeld minder goed meebeslissen over hun behandeling of houden zich niet aan het medisch advies. Het kan dan belangrijk zijn om eerst de psychische klachten te behandelen, zodat het medische traject soepel kan verlopen.”

Wat is voor jou belangrijk in je werk?

“Ik vind een nauwe samenwerking met de andere specialismen in het ziekenhuis heel belangrijk. Samen kun je naar de patiënt als geheel kijken om hun kwaliteit van leven op alle vlakken te verbeteren. Daarnaast vind ik het belangrijk om de patiënt in zijn of haar kracht te zetten of te houden, ondanks eventuele medische tegenslagen. Ik wil hen de ruimte en tools bieden waardoor ze om kunnen gaan met angst, verdriet of boosheid die opkomt bij zo’n tegenslag. Na een aantal sessies merk je dat mensen weer meer kunnen kijken naar wat er nog wel kan. Het mooie aan ons werk is dat wij tijd hebben om met de patiënt te praten en iemand echt te leren kennen. Dat maakt het heel dankbaar en waardevol werk.”